Objaw Popowa to jeden z najbardziej charakterystycznych, jaki występuje przy chorobie Gravesa Basedowa. Jest efektem skurczów mięśni powieki górnej, przy czym należy zaznaczyć, że występuje najczęściej jako „uzupełnienie” objawu Graefego (w tym przypadku gałka oczna porusza się szybciej od powieki, odsłaniając tym samym rąbek twardówki umiejscowioną pomiędzy tęczówką i powieką).
Rozpoznanie objawu Popowa polega na nieinwazyjnym badaniu okulistycznym. W tym celu endokrynolog bądź okulista przykłada swój palec w odległości nie większej niż 30 centymetrów od oczu pacjenta, po czym go obniża. Jeśli zauważalne są wyraźne skoki opadającej powieki, która nie nadąża za poruszającą się ku dołowi gałką oczną to jest praktycznie pewnym, iż u chorego występuje dodatni objaw Popowa.
Należy zdać sobie sprawę, iż nadczynność tarczycy wymaga leczenia bowiem związane z nią dysfunkcje narządu wzroku mogą doprowadzić do trwałych zaburzeń widzenia. Terapia nie jest trudna natomiast wymaga stałej kontroli endokrynologicznej. Polega przede wszystkim na farmakoterapii, której celem jest wyrównanie poziomu wydzielanych przez gruczoł tarczycy hormonów. Doraźnie może być stosowane również leczenie okulistyczne. Jeśli leczenie zostanie rozpoczęte zbyt późno bądź okaże się niewystarczająco skuteczne, wtedy pacjent poddawany jest operacji chirurgicznej.